شرکتهای بزرگ دخانیاتی چندین دهه است که برای تأثیرگذاری بر سیاستها به نفع خود - به تعویقانداختن، اعتراض، ترویج دروغها، نقش قربانی و پیشبرد فناوریهای جدید - برای ایجاد اختلال در سیاستهای واپایش دخانیات، لابی میکنند. کنوانسیون چارچوب در مورد واپایش دخانیات سازمان بهداشت جهانی، بهترین ابزار جهانی برای مبارزه با تداخل در صنعت دخانیات است که دستورالعملهای روشنی برای محافظت از سیاستهای بهداشت عمومی و کاهش مرگومیر ناشی از دخانیات ارائه میکند.
این گزارش تماسهای اصلی بین کمیسیون اروپا و صنعت دخانیات را تجزیهوتحلیل میکند تا بهتر این موضوع درک شود که چرا کمیسیون اروپا برای اجرای یک سیاست منسجم پیرامون جلسات با لابیگران دخانیات در حال مبارزه هستند. اسناد بهدستآمده نشان میدهد که شرکتهای دخانیات در اعمالنفوذ تجاری در چندین اداره کل اتحادیه اروپا از طریق نامهها، جلسات و سایر موارد کمتر ثبت شده، فعال و موفق هستند.
بر اساس یافتههای این گزارش، هفت راهبُرد لابیگری که برای تأثیرگذاری بر کمیسیون اروپا در خصوص مذاکرات تجاری و مسائل مالیاتی استفاده میشود عبارتاند از:
۱. ترویج خلاف واقع: سفارش مطالعات و انتشار تحقیقات (اغلب بدون بررسی و ارزیابی) که در مورد اجماع علمی در مورد تنباکو تردید ایجاد میکند.
۲. به تعویقانداختن مقررات: به تأخیرانداختن یا ممانعت از معرفی قوانین جدید واپایش دخانیات و تجدیدنظر در قوانین موجود.
۳. ایفای نقش قربانی: صنایع دخانی خود را بهعنوان قربانیان قاچاق و مقررات بیش از حد - علیرغم شواهدی مبنی بر همدستی ادعایی - نشان میدهند.
۴. اعتراض به تنظیمکنندهها (رگولاتورها): انتقاد از طرفداران واپایش دخانیات و نهادهایی که اجرای ماده ۵.۳ کنوانسیون چارچوب سازمان بهداشت جهانی در مورد واپایش دخانیات (FCTC) را تسهیل میکنند.
۵. طعمه کردن کشورهای ثالث: حمایت از اقدامات توافقنامه تجارت آزاد اتحادیه اروپا (EU) که برخلاف ماده ۵.۳ کنوانسیون FCTC به نفع صنعت دخانیات است؛ کنوانسیونی که توصیه میکند دولتها نمیبایست مزایا یا مشوقهایی را برای اداره تجارت خود به صنعت دخانیات ارائه دهند.
۶. به کار انداختن فناوریهای جدید: تلاش برای تمایز محصولات جدید از سیگار، با این استدلال که به سیگاریها کمک میکند تا «تغییر» را انجام دهند و به طور انحصاری برای افراد سیگاری بزرگسال توسعه داده شدهاند؛ درحالیکه در واقع این محصولات مخاطبان جدیدی از جمله جوانان را جذب میکند.
۷. مقابله با کمیسیون اروپا در برابر کشورهای عضو: این استدلال که قوانین بهداشت عمومی در یک کشور عضو میتواند قوانین رقابت را مخدوش کند یا اینکه بازار واحد اتحادیه اروپا را در معرض تهدید قرار دهد؛ زیرا محصولات در کشورهای مختلف تابع قوانین متفاوتی هستند و بنابراین نمیتوانند آزادانه به حرکت درآیند.